امروز ارمغانی آورده ام 

     گلپونه هایی از غربت شبانه ام  

     بوی پرواز صبحگاهی ترا می دهد 

     وقتی که کوک می زنی  

     مرا به سر مشق کودکیم  

     و من راه می روم  

     د ر عصر نگاه تو  

     سال هاست از نگاه تو سفر می کنم   

      وقتی آرام تر پرواز می کردی    

     آسمان نگاهدار عاشقانه های من بود  

     باران یادت هست

     دست های من نوازش می کرد 

     کاش می دانستی