بادبادک

بادبادک کوچکم

دیگر پرواز نمی کند،

زیرا با کودکی ام رفته است.

بادی نمی وزد

و آسمان

بدون اتفاق ِ ابر است.

با کودکی ام رفته است

بادبادکی که با چشمان آبی اش

                            از آسمان

                            به من می نگریست

همیشه با هم بودیم

- من و او –

در دو سوی زمان

و تابستان

نخی بود

میان ما

یک روز

تابستان

ما را از هم جدا کرد

آنگاه

او و کودکی ام

همراه تابستان رفتند

و من ماندم و رویاهایم

بی هیچ نخی در میان مان

و دیگر

هیچ چشمی

از آسمان

به من خیره نمی شود .